از حضرت عیسی علیه السلام منقول است که فرمود :خوشا حال آنان که بر یکدیگر رحم می کنند، ایشان مرحومند به رحمت الهی در روز قیامت؛خوشا حال آنان که اصلاح می کنند در میان مردم، ایشان مقربان درگاه حقّند در قیامت؛خوشا حال آنان که دل های خود را پاک کرده اند از اخلاقِ ذمیمه، ایشان محل رحمت خاص الهی اند در قیامت؛خوشا حال آن ها که تواضع و فروتنی می کنند در دنیا، ایشان بر منبرهای پادشاهی خواهند بود در روز قیامت؛خوشا حال مساکین و فقیران که از برای ایشان است ملکوت آسمان .خوشا حال آن ها که در دنیا به اندوه می گذرانند که شادی برای شان است در قیامت؛خوشا حال آنان که به پاکدامنی از مردم دشنام می شنوند و صبر می کنند که ملکوت آسمان برای ایشان است؛خوشا حال شما اگر حسد بر شما برند مردم و دشنام دهند شما را و هر کلمه ی قبیحی در حق شما گویند، پس شاد شوید و خوشحال گردید که به سبب این، مزد شما در آسمان بسیار خواهد بود. کم سخن گفتن حکمتی است بزرگ، پس بر شما باد به خاموشی که راحت نیکویی است و موجبِ کمیِ گناه و سبک شدن گناهان است .خوشا حال آن کسی که دینش به چشم دل باشد نه به چشم سر و نظر مکنید بر عیب های مردم مانند آقایان و نظر کنید بر عیب های خود مانند بزرگان.
