دیرگاهیست که پایم لب گور است و هنوز پیکر فگارم با نوازش چنگی پاک آرام نیست
گاهی بادِ سیاه آنچنان نامهربان مینوازد که..
دستان سپید مرگ با مهری رایگان
اندوه پیکر کبودم را خریدار است
آهنگ
ویرانیهای روزهای سیاه